hegemonia f (plural hegemonies)
Internationalism (see English hegemony), ultimately from Ancient Greek ἡγεμονία (hēgemonía).
hegemonia
Inflection of hegemonia (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | hegemonia | hegemoniat | ||
genitive | hegemonian | hegemonioiden hegemonioitten | ||
partitive | hegemoniaa | hegemonioita | ||
illative | hegemoniaan | hegemonioihin | ||
singular | plural | |||
nominative | hegemonia | hegemoniat | ||
accusative | nom. | hegemonia | hegemoniat | |
gen. | hegemonian | |||
genitive | hegemonian | hegemonioiden hegemonioitten hegemoniain rare | ||
partitive | hegemoniaa | hegemonioita | ||
inessive | hegemoniassa | hegemonioissa | ||
elative | hegemoniasta | hegemonioista | ||
illative | hegemoniaan | hegemonioihin | ||
adessive | hegemonialla | hegemonioilla | ||
ablative | hegemonialta | hegemonioilta | ||
allative | hegemonialle | hegemonioille | ||
essive | hegemoniana | hegemonioina | ||
translative | hegemoniaksi | hegemonioiksi | ||
abessive | hegemoniatta | hegemonioitta | ||
instructive | — | hegemonioin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Borrowed from Ancient Greek ἡγεμονία (hēgemonía).
hēgemonia f (genitive hēgemoniae); first declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | hegemonia | hegemoniae |
Genitive | hegemoniae | hegemoniārum |
Dative | hegemoniae | hegemoniīs |
Accusative | hegemoniam | hegemoniās |
Ablative | hegemoniā | hegemoniīs |
Vocative | hegemonia | hegemoniae |
Learned borrowing from Ancient Greek ἡγεμονία (hēgemonía).
hegemonia f
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | hegemonia | hegemonie |
genitive | hegemonii | hegemonii/hegemonij (archaic) |
dative | hegemonii | hegemoniom |
accusative | hegemonię | hegemonie |
instrumental | hegemonią | hegemoniami |
locative | hegemonii | hegemoniach |
vocative | hegemonio | hegemonie |
hegemonia f (plural hegemonias)