hljóðna (weak verb, third-person singular past indicative hljóðnaði, supine hljóðnað)
infinitive (nafnháttur) |
að hljóðna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hljóðnað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hljóðnandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hljóðna | við hljóðnum | present (nútíð) |
ég hljóðni | við hljóðnum |
þú hljóðnar | þið hljóðnið | þú hljóðnir | þið hljóðnið | ||
hann, hún, það hljóðnar | þeir, þær, þau hljóðna | hann, hún, það hljóðni | þeir, þær, þau hljóðni | ||
past (þátíð) |
ég hljóðnaði | við hljóðnuðum | past (þátíð) |
ég hljóðnaði | við hljóðnuðum |
þú hljóðnaðir | þið hljóðnuðuð | þú hljóðnaðir | þið hljóðnuðuð | ||
hann, hún, það hljóðnaði | þeir, þær, þau hljóðnuðu | hann, hún, það hljóðnaði | þeir, þær, þau hljóðnuðu | ||
imperative (boðháttur) |
hljóðna (þú) | hljóðnið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hljóðnaðu | hljóðniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |