From hugur (“thought, sense, spirit”) + tak (“grip, hold; major effort”).
hugtak n (genitive singular hugtaks, plural hugtøk)
n5 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hugtak | hugtakið | hugtøk | hugtøkini |
accusative | hugtak | hugtakið | hugtøk | hugtøkini |
dative | hugtaki | hugtakinum | hugtøkum | hugtøkunum |
genitive | hugtaks | hugtaksins | hugtaka | hugtakanna |
hugtak n (genitive singular hugtaks, nominative plural hugtök)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hugtak | hugtakið | hugtök | hugtökin |
accusative | hugtak | hugtakið | hugtök | hugtökin |
dative | hugtaki | hugtakinu | hugtökum | hugtökunum |
genitive | hugtaks | hugtaksins | hugtaka | hugtakanna |