From New Latin casus illatīvus.
illatiivi
Inflection of illatiivi (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | illatiivi | illatiivit | ||
genitive | illatiivin | illatiivien | ||
partitive | illatiivia | illatiiveja | ||
illative | illatiiviin | illatiiveihin | ||
singular | plural | |||
nominative | illatiivi | illatiivit | ||
accusative | nom. | illatiivi | illatiivit | |
gen. | illatiivin | |||
genitive | illatiivin | illatiivien | ||
partitive | illatiivia | illatiiveja | ||
inessive | illatiivissa | illatiiveissa | ||
elative | illatiivista | illatiiveista | ||
illative | illatiiviin | illatiiveihin | ||
adessive | illatiivilla | illatiiveilla | ||
ablative | illatiivilta | illatiiveilta | ||
allative | illatiiville | illatiiveille | ||
essive | illatiivina | illatiiveina | ||
translative | illatiiviksi | illatiiveiksi | ||
abessive | illatiivitta | illatiiveitta | ||
instructive | — | illatiivein | ||
comitative | See the possessive forms below. |