in- + cultus (perfect passive participle of colō).
incultus (feminine inculta, neuter incultum, comparative incultior); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | incultus | inculta | incultum | incultī | incultae | inculta | |
genitive | incultī | incultae | incultī | incultōrum | incultārum | incultōrum | |
dative | incultō | incultae | incultō | incultīs | |||
accusative | incultum | incultam | incultum | incultōs | incultās | inculta | |
ablative | incultō | incultā | incultō | incultīs | |||
vocative | inculte | inculta | incultum | incultī | incultae | inculta |
in- + cultus (“act or way of cultivating”, tu-derivation of colō).
incultus m (genitive incultūs); fourth declension
Fourth-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | incultus | incultūs |
genitive | incultūs | incultuum |
dative | incultuī | incultibus |
accusative | incultum | incultūs |
ablative | incultū | incultibus |
vocative | incultus | incultūs |