Borrowed from Latin canonicus + -ny, from Ancient Greek κανονικός (kanonikós).
kanoniczny (not comparable, derived adverb kanonicznie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | kanoniczny | kanoniczna | kanoniczne | kanoniczni | kanoniczne | |
genitive | kanonicznego | kanonicznej | kanonicznego | kanonicznych | ||
dative | kanonicznemu | kanonicznej | kanonicznemu | kanonicznym | ||
accusative | kanonicznego | kanoniczny | kanoniczną | kanoniczne | kanonicznych | kanoniczne |
instrumental | kanonicznym | kanoniczną | kanonicznym | kanonicznymi | ||
locative | kanonicznym | kanonicznej | kanonicznym | kanonicznych |