From κανών (kanṓn) + -ικός (-ikós).
κᾰνονῐκός • (kanonikós) m (feminine κᾰνονῐκή, neuter κᾰνονῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | κᾰνονῐκός kanonikós |
κᾰνονῐκή kanonikḗ |
κᾰνονῐκόν kanonikón |
κᾰνονῐκώ kanonikṓ |
κᾰνονῐκᾱ́ kanonikā́ |
κᾰνονῐκώ kanonikṓ |
κᾰνονῐκοί kanonikoí |
κᾰνονῐκαί kanonikaí |
κᾰνονῐκᾰ́ kanoniká | |||||
Genitive | κᾰνονῐκοῦ kanonikoû |
κᾰνονῐκῆς kanonikês |
κᾰνονῐκοῦ kanonikoû |
κᾰνονῐκοῖν kanonikoîn |
κᾰνονῐκαῖν kanonikaîn |
κᾰνονῐκοῖν kanonikoîn |
κᾰνονῐκῶν kanonikôn |
κᾰνονῐκῶν kanonikôn |
κᾰνονῐκῶν kanonikôn | |||||
Dative | κᾰνονῐκῷ kanonikôi |
κᾰνονῐκῇ kanonikêi |
κᾰνονῐκῷ kanonikôi |
κᾰνονῐκοῖν kanonikoîn |
κᾰνονῐκαῖν kanonikaîn |
κᾰνονῐκοῖν kanonikoîn |
κᾰνονῐκοῖς kanonikoîs |
κᾰνονῐκαῖς kanonikaîs |
κᾰνονῐκοῖς kanonikoîs | |||||
Accusative | κᾰνονῐκόν kanonikón |
κᾰνονῐκήν kanonikḗn |
κᾰνονῐκόν kanonikón |
κᾰνονῐκώ kanonikṓ |
κᾰνονῐκᾱ́ kanonikā́ |
κᾰνονῐκώ kanonikṓ |
κᾰνονῐκούς kanonikoús |
κᾰνονῐκᾱ́ς kanonikā́s |
κᾰνονῐκᾰ́ kanoniká | |||||
Vocative | κᾰνονῐκέ kanoniké |
κᾰνονῐκή kanonikḗ |
κᾰνονῐκόν kanonikón |
κᾰνονῐκώ kanonikṓ |
κᾰνονῐκᾱ́ kanonikā́ |
κᾰνονῐκώ kanonikṓ |
κᾰνονῐκοί kanonikoí |
κᾰνονῐκαί kanonikaí |
κᾰνονῐκᾰ́ kanoniká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
κᾰνονῐκῶς kanonikôs |
κᾰνονῐκώτερος kanonikṓteros |
κᾰνονῐκώτᾰτος kanonikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
From the Ancient Greek κανονικός (kanonikós) from κανών (kanṓn).
κανονικός • (kanonikós) m (feminine κανονική, neuter κανονικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | κανονικός (kanonikós) | κανονική (kanonikí) | κανονικό (kanonikó) | κανονικοί (kanonikoí) | κανονικές (kanonikés) | κανονικά (kanoniká) | |
genitive | κανονικού (kanonikoú) | κανονικής (kanonikís) | κανονικού (kanonikoú) | κανονικών (kanonikón) | κανονικών (kanonikón) | κανονικών (kanonikón) | |
accusative | κανονικό (kanonikó) | κανονική (kanonikí) | κανονικό (kanonikó) | κανονικούς (kanonikoús) | κανονικές (kanonikés) | κανονικά (kanoniká) | |
vocative | κανονικέ (kanoniké) | κανονική (kanonikí) | κανονικό (kanonikó) | κανονικοί (kanonikoí) | κανονικές (kanonikés) | κανονικά (kanoniká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κανονικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κανονικός, etc.)