Learned borrowing from Latin cherūb, from Ancient Greek χερούβ (kheroúb), from Biblical Hebrew כְּרוּב.
kerubi
Inflection of kerubi (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kerubi | kerubit | ||
genitive | kerubin | kerubien | ||
partitive | kerubia | kerubeja | ||
illative | kerubiin | kerubeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kerubi | kerubit | ||
accusative | nom. | kerubi | kerubit | |
gen. | kerubin | |||
genitive | kerubin | kerubien | ||
partitive | kerubia | kerubeja | ||
inessive | kerubissa | kerubeissa | ||
elative | kerubista | kerubeista | ||
illative | kerubiin | kerubeihin | ||
adessive | kerubilla | kerubeilla | ||
ablative | kerubilta | kerubeilta | ||
allative | kerubille | kerubeille | ||
essive | kerubina | kerubeina | ||
translative | kerubiksi | kerubeiksi | ||
abessive | kerubitta | kerubeitta | ||
instructive | — | kerubein | ||
comitative | See the possessive forms below. |