kjaga (weak verb, third-person singular past indicative kjagaði, supine kjagað)
infinitive (nafnháttur) |
að kjaga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
kjagað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kjagandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég kjaga | við kjögum | present (nútíð) |
ég kjagi | við kjögum |
þú kjagar | þið kjagið | þú kjagir | þið kjagið | ||
hann, hún, það kjagar | þeir, þær, þau kjaga | hann, hún, það kjagi | þeir, þær, þau kjagi | ||
past (þátíð) |
ég kjagaði | við kjöguðum | past (þátíð) |
ég kjagaði | við kjöguðum |
þú kjagaðir | þið kjöguðuð | þú kjagaðir | þið kjöguðuð | ||
hann, hún, það kjagaði | þeir, þær, þau kjöguðu | hann, hún, það kjagaði | þeir, þær, þau kjöguðu | ||
imperative (boðháttur) |
kjaga (þú) | kjagið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
kjagaðu | kjagiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |