knäfalla (present knäfaller, preterite knäföll, supine knäfallit, imperative knäfall)
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | knäfalla | knäfallas | ||
supine | knäfallit | knäfallits | ||
imperative | knäfall | — | ||
imper. plural1 | knäfallen | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | knäfaller | knäföll | knäfalls, knäfalles | knäfölls |
ind. plural1 | knäfalla | knäföllo | knäfallas | knäföllos |
subjunctive2 | knäfalle | knäfölle | knäfalles | knäfölles |
present participle | knäfallande | |||
past participle | — |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.