kortin (“of card”) + pelaaja (“player”), from the expression pelata (“to play”) korttia (“card”).
kortinpelaaja
Inflection of kortinpelaaja (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kortinpelaaja | kortinpelaajat | ||
genitive | kortinpelaajan | kortinpelaajien | ||
partitive | kortinpelaajaa | kortinpelaajia | ||
illative | kortinpelaajaan | kortinpelaajiin | ||
singular | plural | |||
nominative | kortinpelaaja | kortinpelaajat | ||
accusative | nom. | kortinpelaaja | kortinpelaajat | |
gen. | kortinpelaajan | |||
genitive | kortinpelaajan | kortinpelaajien kortinpelaajainrare | ||
partitive | kortinpelaajaa | kortinpelaajia | ||
inessive | kortinpelaajassa | kortinpelaajissa | ||
elative | kortinpelaajasta | kortinpelaajista | ||
illative | kortinpelaajaan | kortinpelaajiin | ||
adessive | kortinpelaajalla | kortinpelaajilla | ||
ablative | kortinpelaajalta | kortinpelaajilta | ||
allative | kortinpelaajalle | kortinpelaajille | ||
essive | kortinpelaajana | kortinpelaajina | ||
translative | kortinpelaajaksi | kortinpelaajiksi | ||
abessive | kortinpelaajatta | kortinpelaajitta | ||
instructive | — | kortinpelaajin | ||
comitative | See the possessive forms below. |