krækja (weak verb, third-person singular past indicative krækti, supine krækt)
| infinitive (nafnháttur) |
að krækja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
krækt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
krækjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég kræki | við krækjum | present (nútíð) |
ég kræki | við krækjum |
| þú krækir | þið krækið | þú krækir | þið krækið | ||
| hann, hún, það krækir | þeir, þær, þau krækja | hann, hún, það kræki | þeir, þær, þau kræki | ||
| past (þátíð) |
ég krækti | við kræktum | past (þátíð) |
ég krækti | við kræktum |
| þú kræktir | þið kræktuð | þú kræktir | þið kræktuð | ||
| hann, hún, það krækti | þeir, þær, þau kræktu | hann, hún, það krækti | þeir, þær, þau kræktu | ||
| imperative (boðháttur) |
kræk (þú) | krækið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kræktu | krækiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að krækjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
krækst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
krækjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég krækist | við krækjumst | present (nútíð) |
ég krækist | við krækjumst |
| þú krækist | þið krækist | þú krækist | þið krækist | ||
| hann, hún, það krækist | þeir, þær, þau krækjast | hann, hún, það krækist | þeir, þær, þau krækist | ||
| past (þátíð) |
ég kræktist | við kræktumst | past (þátíð) |
ég kræktist | við kræktumst |
| þú kræktist | þið kræktust | þú kræktist | þið kræktust | ||
| hann, hún, það kræktist | þeir, þær, þau kræktust | hann, hún, það kræktist | þeir, þær, þau kræktust | ||
| imperative (boðháttur) |
krækst (þú) | krækist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| krækstu | krækisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
kræktur | krækt | krækt | kræktir | kræktar | krækt | |
| accusative (þolfall) |
kræktan | krækta | krækt | krækta | kræktar | krækt | |
| dative (þágufall) |
kræktum | kræktri | kræktu | kræktum | kræktum | kræktum | |
| genitive (eignarfall) |
krækts | kræktrar | krækts | kræktra | kræktra | kræktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
krækti | krækta | krækta | kræktu | kræktu | kræktu | |
| accusative (þolfall) |
krækta | kræktu | krækta | kræktu | kræktu | kræktu | |
| dative (þágufall) |
krækta | kræktu | krækta | kræktu | kræktu | kræktu | |
| genitive (eignarfall) |
krækta | kræktu | krækta | kræktu | kræktu | kræktu | |
krækja f (genitive singular krækju, nominative plural krækjur)
In the sense “(web)link”, this word is somewhat out of fashion, and perhaps never really caught on properly. The term tengill is perhaps the most usual and accepted term, with linkur (from English link) also being used a lot informally.