From Old Dutch krucigon, from Proto-West Germanic *krūcigōn, from Latin cruciō.
Audio: | (file) |
kruisigen
Conjugation of kruisigen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | kruisigen | |||
past singular | kruisigde | |||
past participle | gekruisigd | |||
infinitive | kruisigen | |||
gerund | kruisigen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | kruisig | kruisigde | ||
2nd person sing. (jij) | kruisigt, kruisig2 | kruisigde | ||
2nd person sing. (u) | kruisigt | kruisigde | ||
2nd person sing. (gij) | kruisigt | kruisigde | ||
3rd person singular | kruisigt | kruisigde | ||
plural | kruisigen | kruisigden | ||
subjunctive sing.1 | kruisige | kruisigde | ||
subjunctive plur.1 | kruisigen | kruisigden | ||
imperative sing. | kruisig | |||
imperative plur.1 | kruisigt | |||
participles | kruisigend | gekruisigd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |