Borrowed from French localiser. Equivalent to lokaal + -iseren.
lokaliseren
| Conjugation of lokaliseren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | lokaliseren | |||
| past singular | lokaliseerde | |||
| past participle | gelokaliseerd | |||
| infinitive | lokaliseren | |||
| gerund | lokaliseren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | lokaliseer | lokaliseerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | lokaliseert, lokaliseer2 | lokaliseerde | ||
| 2nd person sing. (u) | lokaliseert | lokaliseerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | lokaliseert | lokaliseerde | ||
| 3rd person singular | lokaliseert | lokaliseerde | ||
| plural | lokaliseren | lokaliseerden | ||
| subjunctive sing.1 | lokalisere | lokaliseerde | ||
| subjunctive plur.1 | lokaliseren | lokaliseerden | ||
| imperative sing. | lokaliseer | |||
| imperative plur.1 | lokaliseert | |||
| participles | lokaliserend | gelokaliseerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||