miskunna (weak verb)
infinitive (nafnháttur) |
að miskunna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
miskunnað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
miskunnandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég miskunna | við miskunnum | present (nútíð) |
ég miskunni | við miskunnum |
þú miskunnar | þið miskunnið | þú miskunnir | þið miskunnið | ||
hann, hún, það miskunnar | þeir, þær, þau miskunna | hann, hún, það miskunni | þeir, þær, þau miskunni | ||
past (þátíð) |
ég miskunnaði | við miskunnuðum | past (þátíð) |
ég miskunnaði | við miskunnuðum |
þú miskunnaðir | þið miskunnuðuð | þú miskunnaðir | þið miskunnuðuð | ||
hann, hún, það miskunnaði | þeir, þær, þau miskunnuðu | hann, hún, það miskunnaði | þeir, þær, þau miskunnuðu | ||
imperative (boðháttur) |
miskunna (þú) | miskunnið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
miskunnaðu | miskunniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að miskunnast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
miskunnast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
miskunnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég miskunnast | við miskunnumst | present (nútíð) |
ég miskunnist | við miskunnumst |
þú miskunnast | þið miskunnist | þú miskunnist | þið miskunnist | ||
hann, hún, það miskunnast | þeir, þær, þau miskunnast | hann, hún, það miskunnist | þeir, þær, þau miskunnist | ||
past (þátíð) |
ég miskunnaðist | við miskunnuðumst | past (þátíð) |
ég miskunnaðist | við miskunnuðumst |
þú miskunnaðist | þið miskunnuðust | þú miskunnaðist | þið miskunnuðust | ||
hann, hún, það miskunnaðist | þeir, þær, þau miskunnuðust | hann, hún, það miskunnaðist | þeir, þær, þau miskunnuðust | ||
imperative (boðháttur) |
miskunnast (þú) | miskunnist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
miskunnastu | miskunnisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |