onderheien

Hello, you have come here looking for the meaning of the word onderheien. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word onderheien, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say onderheien in singular and plural. Everything you need to know about the word onderheien you have here. The definition of the word onderheien will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofonderheien, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology 1

From onder +‎ heien.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔn.dərˌɦɛi̯.ə(n)/
  • Hyphenation: on‧der‧hei‧en

Verb

onderheien

  1. (transitive) to drive a pile underneath
Conjugation
Conjugation of onderheien (weak, separable)
infinitive onderheien
past singular heide onder
past participle ondergeheid
infinitive onderheien
gerund onderheien n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular hei onder heide onder onderhei onderheide
2nd person sing. (jij) heit onder, hei onder2 heide onder onderheit onderheide
2nd person sing. (u) heit onder heide onder onderheit onderheide
2nd person sing. (gij) heit onder heide onder onderheit onderheide
3rd person singular heit onder heide onder onderheit onderheide
plural heien onder heiden onder onderheien onderheiden
subjunctive sing.1 heie onder heide onder onderheie onderheide
subjunctive plur.1 heien onder heiden onder onderheien onderheiden
imperative sing. hei onder
imperative plur.1 heit onder
participles onderheiend ondergeheid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

From onder- +‎ heien.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔn.dərˈɦɛi̯.ə(n)/
  • Hyphenation: on‧der‧hei‧en
  • Rhymes: -ɛi̯ən

Verb

onderheien

  1. (transitive) to support with driven piles
Conjugation
Conjugation of onderheien (weak, prefixed)
infinitive onderheien
past singular onderheide
past participle onderheid
infinitive onderheien
gerund onderheien n
present tense past tense
1st person singular onderhei onderheide
2nd person sing. (jij) onderheit, onderhei2 onderheide
2nd person sing. (u) onderheit onderheide
2nd person sing. (gij) onderheit onderheide
3rd person singular onderheit onderheide
plural onderheien onderheiden
subjunctive sing.1 onderheie onderheide
subjunctive plur.1 onderheien onderheiden
imperative sing. onderhei
imperative plur.1 onderheit
participles onderheiend onderheid
1) Archaic. 2) In case of inversion.