From hoog (“high”) + op- -en.
Audio: | (file) |
ophogen
Conjugation of ophogen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | ophogen | |||
past singular | hoogde op | |||
past participle | opgehoogd | |||
infinitive | ophogen | |||
gerund | ophogen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | hoog op | hoogde op | ophoog | ophoogde |
2nd person sing. (jij) | hoogt op, hoog op2 | hoogde op | ophoogt | ophoogde |
2nd person sing. (u) | hoogt op | hoogde op | ophoogt | ophoogde |
2nd person sing. (gij) | hoogt op | hoogde op | ophoogt | ophoogde |
3rd person singular | hoogt op | hoogde op | ophoogt | ophoogde |
plural | hogen op | hoogden op | ophogen | ophoogden |
subjunctive sing.1 | hoge op | hoogde op | ophoge | ophoogde |
subjunctive plur.1 | hogen op | hoogden op | ophogen | ophoogden |
imperative sing. | hoog op | |||
imperative plur.1 | hoogt op | |||
participles | ophogend | opgehoogd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |