From op (“up”) + luchten (“to air”).
opluchten
Conjugation of opluchten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opluchten | |||
past singular | luchtte op | |||
past participle | opgelucht | |||
infinitive | opluchten | |||
gerund | opluchten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | lucht op | luchtte op | oplucht | opluchtte |
2nd person sing. (jij) | lucht op | luchtte op | oplucht | opluchtte |
2nd person sing. (u) | lucht op | luchtte op | oplucht | opluchtte |
2nd person sing. (gij) | lucht op | luchtte op | oplucht | opluchtte |
3rd person singular | lucht op | luchtte op | oplucht | opluchtte |
plural | luchten op | luchtten op | opluchten | opluchtten |
subjunctive sing.1 | luchte op | luchtte op | opluchte | opluchtte |
subjunctive plur.1 | luchten op | luchtten op | opluchten | opluchtten |
imperative sing. | lucht op | |||
imperative plur.1 | lucht op | |||
participles | opluchtend | opgelucht | ||
1) Archaic. |