From op (“up”) + noemen (“to name”).
Audio: | (file) |
opnoemen
Conjugation of opnoemen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opnoemen | |||
past singular | noemde op | |||
past participle | opgenoemd | |||
infinitive | opnoemen | |||
gerund | opnoemen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | noem op | noemde op | opnoem | opnoemde |
2nd person sing. (jij) | noemt op, noem op2 | noemde op | opnoemt | opnoemde |
2nd person sing. (u) | noemt op | noemde op | opnoemt | opnoemde |
2nd person sing. (gij) | noemt op | noemde op | opnoemt | opnoemde |
3rd person singular | noemt op | noemde op | opnoemt | opnoemde |
plural | noemen op | noemden op | opnoemen | opnoemden |
subjunctive sing.1 | noeme op | noemde op | opnoeme | opnoemde |
subjunctive plur.1 | noemen op | noemden op | opnoemen | opnoemden |
imperative sing. | noem op | |||
imperative plur.1 | noemt op | |||
participles | opnoemend | opgenoemd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |