From opowiadać + -awczy. First attested in 1834.[1]
opowiadawczy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | opowiadawczy | opowiadawcza | opowiadawcze | opowiadawczy | opowiadawcze | |
genitive | opowiadawczego | opowiadawczej | opowiadawczego | opowiadawczych | ||
dative | opowiadawczemu | opowiadawczej | opowiadawczemu | opowiadawczym | ||
accusative | opowiadawczego | opowiadawczy | opowiadawczą | opowiadawcze | opowiadawczych | opowiadawcze |
instrumental | opowiadawczym | opowiadawczą | opowiadawczym | opowiadawczymi | ||
locative | opowiadawczym | opowiadawczej | opowiadawczym | opowiadawczych |