From op (“up”) + schorten (“to lack”).
opschorten
Conjugation of opschorten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opschorten | |||
past singular | schortte op | |||
past participle | opgeschort | |||
infinitive | opschorten | |||
gerund | opschorten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | schort op | schortte op | opschort | opschortte |
2nd person sing. (jij) | schort op | schortte op | opschort | opschortte |
2nd person sing. (u) | schort op | schortte op | opschort | opschortte |
2nd person sing. (gij) | schort op | schortte op | opschort | opschortte |
3rd person singular | schort op | schortte op | opschort | opschortte |
plural | schorten op | schortten op | opschorten | opschortten |
subjunctive sing.1 | schorte op | schortte op | opschorte | opschortte |
subjunctive plur.1 | schorten op | schortten op | opschorten | opschortten |
imperative sing. | schort op | |||
imperative plur.1 | schort op | |||
participles | opschortend | opgeschort | ||
1) Archaic. |