Hello, you have come here looking for the meaning of the word
ordaigh. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
ordaigh, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
ordaigh in singular and plural. Everything you need to know about the word
ordaigh you have here. The definition of the word
ordaigh will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
ordaigh, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Irish
Etymology
From Old Irish ord(d)aigid(ir) (“orders, ordains, institutes; appoints (to an office); assigns, allots (something to someone); orders, commands”), from ord(d) (“order, sequence; arrangement, state, way, course, procedure; degree, rank; dignity, honour; functions, duty, task; rule, regulation, ordinance, institution; ritual, office; clerical ordination, holy orders”), a learned loan-word from Latin ōrdō.
Verb
ordaigh (present analytic ordaíonn, future analytic ordóidh, verbal noun ordú, past participle ordaithe)
- (transitive) order
- command, prescribe
- ask to be supplied
- ordain
- recommend
- (literary) put in order
- Proverb: D'ordaigh Dia cúnamh. ― God helps those who help themselves.
- (transitive, literary) institute, found
Conjugation
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
ordaím
|
ordaíonn tú; ordaír†
|
ordaíonn sé, sí
|
ordaímid; ordaíonn muid
|
ordaíonn sibh
|
ordaíonn siad; ordaíd†
|
a ordaíonn; a ordaíos / a n-ordaíonn*
|
ordaítear
|
past
|
d'ordaigh mé; d'ordaíos / ordaigh mé‡; ordaíos‡
|
d'ordaigh tú; d'ordaís / ordaigh tú‡; ordaís‡
|
d'ordaigh sé, sí / ordaigh sé, sí‡
|
d'ordaíomar; d'ordaigh muid / ordaíomar‡; ordaigh muid‡
|
d'ordaigh sibh; d'ordaíobhair / ordaigh sibh‡; ordaíobhair‡
|
d'ordaigh siad; d'ordaíodar / ordaigh siad‡; ordaíodar‡
|
a d'ordaigh / ar ordaigh*
|
ordaíodh; hordaíodh†
|
past habitual
|
d'ordaínn / ordaínn‡; n-ordaínn‡‡
|
d'ordaíteá / ordaíteá‡; n-ordaíteᇇ
|
d'ordaíodh sé, sí / ordaíodh sé, sí‡; n-ordaíodh sé, s퇇
|
d'ordaímis; d'ordaíodh muid / ordaímis‡; ordaíodh muid‡; n-ordaímis‡‡; n-ordaíodh muid‡‡
|
d'ordaíodh sibh / ordaíodh sibh‡; n-ordaíodh sibh‡‡
|
d'ordaídís; d'ordaíodh siad / ordaídís; ordaíodh siad‡; n-ordaídís‡‡; n-ordaíodh siad‡‡
|
a d'ordaíodh / a n-ordaíodh*
|
d'ordaítí / ordaítí‡; n-ordaít퇇
|
future
|
ordóidh mé; ordód; ordóchaidh mé†
|
ordóidh tú; ordóir†; ordóchaidh tú†
|
ordóidh sé, sí; ordóchaidh sé, sí†
|
ordóimid; ordóidh muid; ordóchaimid†; ordóchaidh muid†
|
ordóidh sibh; ordóchaidh sibh†
|
ordóidh siad; ordóid†; ordóchaidh siad†
|
a ordóidh; a ordós; a ordóchaidh†; a ordóchas† / a n-ordóidh*; a n-ordóchaidh*†
|
ordófar; ordóchar†
|
conditional
|
d'ordóinn; d'ordóchainn† / ordóinn‡; ordóchainn†‡; n-ordóinn‡‡; n-ordóchainn†‡‡
|
d'ordófá; d'ordóchthᆠ/ ordófá‡; ordóchthᆇ; n-ordófᇇ; n-ordóchthᆇ‡
|
d'ordódh sé, sí; d'ordóchadh sé, sí† / ordódh sé, sí‡; ordóchadh sé, s톇; n-ordódh sé, s퇇; n-ordóchadh sé, s톇‡
|
d'ordóimis; d'ordódh muid; d'ordóchaimis†; d'ordóchadh muid† / ordóimis‡; ordódh muid‡; ordóchaimis†‡; ordóchadh muid†‡; n-ordóimis‡‡; n-ordódh muid‡‡; n-ordóchaimis†‡‡; n-ordóchadh muid†‡‡
|
d'ordódh sibh; d'ordóchadh sibh† / ordódh sibh‡; ordóchadh sibh†‡; n-ordódh sibh‡‡; n-ordóchadh sibh†‡‡
|
d'ordóidís; d'ordódh siad; d'ordóchadh siad† / ordóidís‡; ordódh siad‡; ordóchadh siad†‡; n-ordóidís‡‡; n-ordódh siad‡‡; n-ordóchadh siad†‡‡
|
a d'ordódh; a d'ordóchadh† / a n-ordódh*; a n-ordóchadh*†
|
d'ordófaí; d'ordóchthaí† / ordófaí‡; ordóchtha톇; n-ordófa퇇; n-ordóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go n-ordaí mé; go n-ordaíod†
|
go n-ordaí tú; go n-ordaír†
|
go n-ordaí sé, sí
|
go n-ordaímid; go n-ordaí muid
|
go n-ordaí sibh
|
go n-ordaí siad; go n-ordaíd†
|
—
|
go n-ordaítear
|
past
|
dá n-ordaínn
|
dá n-ordaíteá
|
dá n-ordaíodh sé, sí
|
dá n-ordaímis; dá n-ordaíodh muid
|
dá n-ordaíodh sibh
|
dá n-ordaídís; dá n-ordaíodh siad
|
—
|
dá n-ordaítí
|
imperative
|
ordaím
|
ordaigh
|
ordaíodh sé, sí
|
ordaímis
|
ordaígí; ordaídh†
|
ordaídís
|
—
|
ordaítear
|
verbal noun
|
ordú
|
past participle
|
ordaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Derived terms
Mutation
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “ordaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “ord(d)aigid(ir)”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language