Borrowed from French or Middle French patrouiller.
patrouilleren
Conjugation of patrouilleren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | patrouilleren | |||
past singular | patrouilleerde | |||
past participle | gepatrouilleerd | |||
infinitive | patrouilleren | |||
gerund | patrouilleren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | patrouilleer | patrouilleerde | ||
2nd person sing. (jij) | patrouilleert, patrouilleer2 | patrouilleerde | ||
2nd person sing. (u) | patrouilleert | patrouilleerde | ||
2nd person sing. (gij) | patrouilleert | patrouilleerde | ||
3rd person singular | patrouilleert | patrouilleerde | ||
plural | patrouilleren | patrouilleerden | ||
subjunctive sing.1 | patrouillere | patrouilleerde | ||
subjunctive plur.1 | patrouilleren | patrouilleerden | ||
imperative sing. | patrouilleer | |||
imperative plur.1 | patrouilleert | |||
participles | patrouillerend | gepatrouilleerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |