From per (“through”) + rīdiculus (“absurd, ridiculous”), from rīdeō (“to laugh; mock”).
perrīdiculus (feminine perrīdicula, neuter perrīdiculum, adverb perrīdiculē); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | perrīdiculus | perrīdicula | perrīdiculum | perrīdiculī | perrīdiculae | perrīdicula | |
genitive | perrīdiculī | perrīdiculae | perrīdiculī | perrīdiculōrum | perrīdiculārum | perrīdiculōrum | |
dative | perrīdiculō | perrīdiculae | perrīdiculō | perrīdiculīs | |||
accusative | perrīdiculum | perrīdiculam | perrīdiculum | perrīdiculōs | perrīdiculās | perrīdicula | |
ablative | perrīdiculō | perrīdiculā | perrīdiculō | perrīdiculīs | |||
vocative | perrīdicule | perrīdicula | perrīdiculum | perrīdiculī | perrīdiculae | perrīdicula |