provosoida + -minen
provosoiminen
Inflection of provosoiminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | provosoiminen | provosoimiset | ||
genitive | provosoimisen | provosoimisten provosoimisien | ||
partitive | provosoimista | provosoimisia | ||
illative | provosoimiseen | provosoimisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | provosoiminen | provosoimiset | ||
accusative | nom. | provosoiminen | provosoimiset | |
gen. | provosoimisen | |||
genitive | provosoimisen | provosoimisten provosoimisien | ||
partitive | provosoimista | provosoimisia | ||
inessive | provosoimisessa | provosoimisissa | ||
elative | provosoimisesta | provosoimisista | ||
illative | provosoimiseen | provosoimisiin | ||
adessive | provosoimisella | provosoimisilla | ||
ablative | provosoimiselta | provosoimisilta | ||
allative | provosoimiselle | provosoimisille | ||
essive | provosoimisena | provosoimisina | ||
translative | provosoimiseksi | provosoimisiksi | ||
abessive | provosoimisetta | provosoimisitta | ||
instructive | — | provosoimisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |