From przekładowca + -y. First attested in 1977.[1]
przekładowczy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | przekładowczy | przekładowcza | przekładowcze | przekładowczy | przekładowcze | |
genitive | przekładowczego | przekładowczej | przekładowczego | przekładowczych | ||
dative | przekładowczemu | przekładowczej | przekładowczemu | przekładowczym | ||
accusative | przekładowczego | przekładowczy | przekładowczą | przekładowcze | przekładowczych | przekładowcze |
instrumental | przekładowczym | przekładowczą | przekładowczym | przekładowczymi | ||
locative | przekładowczym | przekładowczej | przekładowczym | przekładowczych |