From przepowiedzieć + -czy. First attested in 1830.[1]
przepowiedczy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | przepowiedczy | przepowiedcza | przepowiedcze | przepowiedczy | przepowiedcze | |
genitive | przepowiedczego | przepowiedczej | przepowiedczego | przepowiedczych | ||
dative | przepowiedczemu | przepowiedczej | przepowiedczemu | przepowiedczym | ||
accusative | przepowiedczego | przepowiedczy | przepowiedczą | przepowiedcze | przepowiedczych | przepowiedcze |
instrumental | przepowiedczym | przepowiedczą | przepowiedczym | przepowiedczymi | ||
locative | przepowiedczym | przepowiedczej | przepowiedczym | przepowiedczych |