Borrowed from archaic Swedish båskärare, from Middle Low German bārtschērer (“barber”).
puoskari
Inflection of puoskari (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | puoskari | puoskarit | ||
genitive | puoskarin | puoskarien puoskareiden puoskareitten | ||
partitive | puoskaria | puoskareita puoskareja | ||
illative | puoskariin | puoskareihin | ||
singular | plural | |||
nominative | puoskari | puoskarit | ||
accusative | nom. | puoskari | puoskarit | |
gen. | puoskarin | |||
genitive | puoskarin | puoskarien puoskareiden puoskareitten | ||
partitive | puoskaria | puoskareita puoskareja | ||
inessive | puoskarissa | puoskareissa | ||
elative | puoskarista | puoskareista | ||
illative | puoskariin | puoskareihin | ||
adessive | puoskarilla | puoskareilla | ||
ablative | puoskarilta | puoskareilta | ||
allative | puoskarille | puoskareille | ||
essive | puoskarina | puoskareina | ||
translative | puoskariksi | puoskareiksi | ||
abessive | puoskaritta | puoskareitta | ||
instructive | — | puoskarein | ||
comitative | See the possessive forms below. |