Hello, you have come here looking for the meaning of the word
ráthaigh. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
ráthaigh, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
ráthaigh in singular and plural. Everything you need to know about the word
ráthaigh you have here. The definition of the word
ráthaigh will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
ráthaigh, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Irish
Etymology 1
From ráth (“shoal”) + -igh
Verb
ráthaigh (present analytic ráthaíonn, future analytic ráthóidh, verbal noun ráthú, past participle ráthaithe)
- (intransitive) to shoal
Conjugation
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
ráthaím
|
ráthaíonn tú; ráthaír†
|
ráthaíonn sé, sí
|
ráthaímid; ráthaíonn muid
|
ráthaíonn sibh
|
ráthaíonn siad; ráthaíd†
|
a ráthaíonn; a ráthaíos
|
ráthaítear
|
past
|
ráthaigh mé; ráthaíos
|
ráthaigh tú; ráthaís
|
ráthaigh sé, sí
|
ráthaíomar; ráthaigh muid
|
ráthaigh sibh; ráthaíobhair
|
ráthaigh siad; ráthaíodar
|
a ráthaigh / ar ráthaigh*
|
ráthaíodh
|
past habitual
|
ráthaínn
|
ráthaíteá
|
ráthaíodh sé, sí
|
ráthaímis; ráthaíodh muid
|
ráthaíodh sibh
|
ráthaídís; ráthaíodh siad
|
a ráthaíodh / a ráthaíodh*
|
ráthaítí
|
future
|
ráthóidh mé; ráthód; ráthóchaidh mé†
|
ráthóidh tú; ráthóir†; ráthóchaidh tú†
|
ráthóidh sé, sí; ráthóchaidh sé, sí†
|
ráthóimid; ráthóidh muid; ráthóchaimid†; ráthóchaidh muid†
|
ráthóidh sibh; ráthóchaidh sibh†
|
ráthóidh siad; ráthóid†; ráthóchaidh siad†
|
a ráthóidh; a ráthós; a ráthóchaidh†; a ráthóchas†
|
ráthófar; ráthóchar†
|
conditional
|
ráthóinn; ráthóchainn†
|
ráthófá; ráthóchthá†
|
ráthódh sé, sí; ráthóchadh sé, sí†
|
ráthóimis; ráthódh muid; ráthóchaimis†; ráthóchadh muid†
|
ráthódh sibh; ráthóchadh sibh†
|
ráthóidís; ráthódh siad; ráthóchadh siad†
|
a ráthódh; a ráthóchadh† / a ráthódh*; a ráthóchadh*†
|
ráthófaí; ráthóchthaí†
|
subjunctive
|
present
|
go ráthaí mé; go ráthaíod†
|
go ráthaí tú; go ráthaír†
|
go ráthaí sé, sí
|
go ráthaímid; go ráthaí muid
|
go ráthaí sibh
|
go ráthaí siad; go ráthaíd†
|
—
|
go ráthaítear
|
past
|
dá ráthaínn
|
dá ráthaíteá
|
dá ráthaíodh sé, sí
|
dá ráthaímis; dá ráthaíodh muid
|
dá ráthaíodh sibh
|
dá ráthaídís; dá ráthaíodh siad
|
—
|
dá ráthaítí
|
imperative
|
ráthaím
|
ráthaigh
|
ráthaíodh sé, sí
|
ráthaímis
|
ráthaígí; ráthaídh†
|
ráthaídís
|
—
|
ráthaítear
|
verbal noun
|
ráthú
|
past participle
|
ráthaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
Derived terms
Etymology 2
From ráth (“surety, guarantor”) + -igh
Verb
ráthaigh (present analytic ráthaíonn, future analytic ráthóidh, verbal noun ráthú, past participle ráthaithe)
- (transitive) to guarantee
Conjugation
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
ráthaím
|
ráthaíonn tú; ráthaír†
|
ráthaíonn sé, sí
|
ráthaímid; ráthaíonn muid
|
ráthaíonn sibh
|
ráthaíonn siad; ráthaíd†
|
a ráthaíonn; a ráthaíos
|
ráthaítear
|
past
|
ráthaigh mé; ráthaíos
|
ráthaigh tú; ráthaís
|
ráthaigh sé, sí
|
ráthaíomar; ráthaigh muid
|
ráthaigh sibh; ráthaíobhair
|
ráthaigh siad; ráthaíodar
|
a ráthaigh / ar ráthaigh*
|
ráthaíodh
|
past habitual
|
ráthaínn
|
ráthaíteá
|
ráthaíodh sé, sí
|
ráthaímis; ráthaíodh muid
|
ráthaíodh sibh
|
ráthaídís; ráthaíodh siad
|
a ráthaíodh / a ráthaíodh*
|
ráthaítí
|
future
|
ráthóidh mé; ráthód; ráthóchaidh mé†
|
ráthóidh tú; ráthóir†; ráthóchaidh tú†
|
ráthóidh sé, sí; ráthóchaidh sé, sí†
|
ráthóimid; ráthóidh muid; ráthóchaimid†; ráthóchaidh muid†
|
ráthóidh sibh; ráthóchaidh sibh†
|
ráthóidh siad; ráthóid†; ráthóchaidh siad†
|
a ráthóidh; a ráthós; a ráthóchaidh†; a ráthóchas†
|
ráthófar; ráthóchar†
|
conditional
|
ráthóinn; ráthóchainn†
|
ráthófá; ráthóchthá†
|
ráthódh sé, sí; ráthóchadh sé, sí†
|
ráthóimis; ráthódh muid; ráthóchaimis†; ráthóchadh muid†
|
ráthódh sibh; ráthóchadh sibh†
|
ráthóidís; ráthódh siad; ráthóchadh siad†
|
a ráthódh; a ráthóchadh† / a ráthódh*; a ráthóchadh*†
|
ráthófaí; ráthóchthaí†
|
subjunctive
|
present
|
go ráthaí mé; go ráthaíod†
|
go ráthaí tú; go ráthaír†
|
go ráthaí sé, sí
|
go ráthaímid; go ráthaí muid
|
go ráthaí sibh
|
go ráthaí siad; go ráthaíd†
|
—
|
go ráthaítear
|
past
|
dá ráthaínn
|
dá ráthaíteá
|
dá ráthaíodh sé, sí
|
dá ráthaímis; dá ráthaíodh muid
|
dá ráthaíodh sibh
|
dá ráthaídís; dá ráthaíodh siad
|
—
|
dá ráthaítí
|
imperative
|
ráthaím
|
ráthaigh
|
ráthaíodh sé, sí
|
ráthaímis
|
ráthaígí; ráthaídh†
|
ráthaídís
|
—
|
ráthaítear
|
verbal noun
|
ráthú
|
past participle
|
ráthaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
Derived terms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
ráthaigh
- inflection of ráthach:
- vocative /genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine