ranta (“beach”) + kukka (“flower”)
rantakukka
Inflection of rantakukka (Kotus type 10*A/koira, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | rantakukka | rantakukat | ||
genitive | rantakukan | rantakukkien | ||
partitive | rantakukkaa | rantakukkia | ||
illative | rantakukkaan | rantakukkiin | ||
singular | plural | |||
nominative | rantakukka | rantakukat | ||
accusative | nom. | rantakukka | rantakukat | |
gen. | rantakukan | |||
genitive | rantakukan | rantakukkien rantakukkainrare | ||
partitive | rantakukkaa | rantakukkia | ||
inessive | rantakukassa | rantakukissa | ||
elative | rantakukasta | rantakukista | ||
illative | rantakukkaan | rantakukkiin | ||
adessive | rantakukalla | rantakukilla | ||
ablative | rantakukalta | rantakukilta | ||
allative | rantakukalle | rantakukille | ||
essive | rantakukkana | rantakukkina | ||
translative | rantakukaksi | rantakukiksi | ||
abessive | rantakukatta | rantakukitta | ||
instructive | — | rantakukin | ||
comitative | See the possessive forms below. |