Hello, you have come here looking for the meaning of the word
rozbałamucić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
rozbałamucić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
rozbałamucić in singular and plural. Everything you need to know about the word
rozbałamucić you have here. The definition of the word
rozbałamucić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
rozbałamucić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Polish
Etymology
From roz- + bałamucić.[1] First attested in 1781.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /rɔz.ba.waˈmu.t͡ɕit͡ɕ/
- Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: roz‧ba‧ła‧mu‧cić
Verb
rozbałamucić pf (imperfective rozbałamucać)
- (transitive) to mis-brag (to cause someone to be in a worse state due to giving complements)
- (reflexive with się) to be mis-bragged (to find oneself in a worse state due to giving complements)
Conjugation
| Conjugation of rozbałamucić pf
|
| rozbałamucić
|
| rozbałamucę
|
rozbałamucimy
|
| rozbałamucisz
|
rozbałamucicie
|
| rozbałamuci
|
rozbałamucą
|
| rozbałamuci się
|
rozbałamuciłem,
-(e)m rozbałamucił
|
rozbałamuciłam,
-(e)m rozbałamuciła
|
rozbałamuciłom,
-(e)m rozbałamuciło
|
rozbałamuciliśmy,
-(e)śmy rozbałamucili
|
rozbałamuciłyśmy,
-(e)śmy rozbałamuciły
|
rozbałamuciłeś,
-(e)ś rozbałamucił
|
rozbałamuciłaś,
-(e)ś rozbałamuciła
|
rozbałamuciłoś,
-(e)ś rozbałamuciło
|
rozbałamuciliście,
-(e)ście rozbałamucili
|
rozbałamuciłyście,
-(e)ście rozbałamuciły
|
| rozbałamucił
|
rozbałamuciła
|
rozbałamuciło
|
rozbałamucili
|
rozbałamuciły
|
| rozbałamucono
|
rozbałamuciłbym,
bym rozbałamucił
|
rozbałamuciłabym,
bym rozbałamuciła
|
rozbałamuciłobym,
bym rozbałamuciło
|
rozbałamucilibyśmy,
byśmy rozbałamucili
|
rozbałamuciłybyśmy,
byśmy rozbałamuciły
|
rozbałamuciłbyś,
byś rozbałamucił
|
rozbałamuciłabyś,
byś rozbałamuciła
|
rozbałamuciłobyś,
byś rozbałamuciło
|
rozbałamucilibyście,
byście rozbałamucili
|
rozbałamuciłybyście,
byście rozbałamuciły
|
rozbałamuciłby,
by rozbałamucił
|
rozbałamuciłaby,
by rozbałamuciła
|
rozbałamuciłoby,
by rozbałamuciło
|
rozbałamuciliby,
by rozbałamucili
|
rozbałamuciłyby,
by rozbałamuciły
|
| rozbałamucono by
|
| niech rozbałamucę
|
rozbałamućmy
|
| rozbałamuć
|
rozbałamućcie
|
| niech rozbałamuci
|
niech rozbałamucą
|
| rozbałamucony
|
rozbałamucona
|
rozbałamucone
|
rozbałamuceni
|
rozbałamucone
|
| rozbałamuciwszy
|
| rozbałamucenie
|
References
Further reading
- rozbałamucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozbałamucić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozbałamucić in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozbałamucić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozbałamucić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozbałamucić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 572
- rozbałamucić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego