rozbroić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word rozbroić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word rozbroić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say rozbroić in singular and plural. Everything you need to know about the word rozbroić you have here. The definition of the word rozbroić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofrozbroić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

From roz- +‎ zbroić.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔzˈbrɔ.it͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧bro‧ić

Verb

rozbroić pf (imperfective rozbrajać)

  1. (transitive, military, of weapons) to disarm
    Antonym: uzbroić
  2. (transitive, military, of bombs) to disarm
  3. (transitive) to disarm (to cause someone to be more relaxed)
  4. (transitive) to discharge (an electrical current)
  5. (reflexive with się, military) to disarm oneself
    Antonym: uzbroić się
  6. (reflexive with się) to become discharged

Conjugation

Conjugation of rozbroić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozbroić
future tense 1st rozbroję rozbrojemy
2nd rozbrojesz rozbrojecie
3rd rozbroje rozbroją
impersonal rozbroje się
past tense 1st rozbroiłem,
-(e)m rozbroił 		rozbroiłam,
-(e)m rozbroiła 		rozbroiłom,
-(e)m rozbroiło 		rozbroiliśmy,
-(e)śmy rozbroili 		rozbroiłyśmy,
-(e)śmy rozbroiły
2nd rozbroiłeś,
-(e)ś rozbroił 		rozbroiłaś,
-(e)ś rozbroiła 		rozbroiłoś,
-(e)ś rozbroiło 		rozbroiliście,
-(e)ście rozbroili 		rozbroiłyście,
-(e)ście rozbroiły
3rd rozbroił rozbroiła rozbroiło rozbroili rozbroiły
impersonal rozbrojono
conditional 1st rozbroiłbym,
bym rozbroił 		rozbroiłabym,
bym rozbroiła 		rozbroiłobym,
bym rozbroiło 		rozbroilibyśmy,
byśmy rozbroili 		rozbroiłybyśmy,
byśmy rozbroiły
2nd rozbroiłbyś,
byś rozbroił 		rozbroiłabyś,
byś rozbroiła 		rozbroiłobyś,
byś rozbroiło 		rozbroilibyście,
byście rozbroili 		rozbroiłybyście,
byście rozbroiły
3rd rozbroiłby,
by rozbroił 		rozbroiłaby,
by rozbroiła 		rozbroiłoby,
by rozbroiło 		rozbroiliby,
by rozbroili 		rozbroiłyby,
by rozbroiły
impersonal rozbrojono by
imperative 1st niech rozbroję rozbrójmy
2nd rozbrój rozbrójcie
3rd niech rozbroje niech rozbroją
passive adjectival participle rozbrojony rozbrojona rozbrojone rozbrojeni rozbrojone
anterior adverbial participle rozbroiwszy
verbal noun rozbrojenie

Further reading

  • rozbroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozbroić in Polish dictionaries at PWN
Wikious
Boobota
Sagapedia