From rozmówca + -y. First attested in 1841.[1]
rozmówczy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | rozmówczy | rozmówcza | rozmówcze | rozmówczy | rozmówcze | |
genitive | rozmówczego | rozmówczej | rozmówczego | rozmówczych | ||
dative | rozmówczemu | rozmówczej | rozmówczemu | rozmówczym | ||
accusative | rozmówczego | rozmówczy | rozmówczą | rozmówcze | rozmówczych | rozmówcze |
instrumental | rozmówczym | rozmówczą | rozmówczym | rozmówczymi | ||
locative | rozmówczym | rozmówczej | rozmówczym | rozmówczych |