Hello, you have come here looking for the meaning of the word
rozmówca. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
rozmówca, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
rozmówca in singular and plural. Everything you need to know about the word
rozmówca you have here. The definition of the word
rozmówca will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
rozmówca, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Polish
Etymology
From rozmowa + -ca. Calque of French interlocuteur.[1] First attested in 1545.[2]
Pronunciation
- Rhymes: -uft͡sa
- Syllabification: roz‧mów‧ca
Noun
rozmówca m pers (female equivalent rozmówczyni)
- conversationalist, conversation partner, interlocutor; talker
- Synonym: interlokutor
Declension
References
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “rozmówca”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmowca”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- rozmówca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozmówca in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozmówca”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozmówca”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozmówca”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 654
- rozmówca in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego