From Proto-West Germanic *skītan.
skitj
infinitive I | skitj | |
---|---|---|
infinitive II | (tu) skitjen | |
past participle | skeden | |
imperative singular | skitj | |
imperative plural | skitj’m | |
present | past | |
1st singular | skitj | skeed |
2nd singular | skatst | skeedst |
3rd singular | skat | skeed |
plural | skitj | skeed |
perfect | pluperfect | |
1st singular | haa skeden | hed skeden |
2nd singular | heest skeden | hedst skeden |
3rd singular | hee skeden | hed skeden |
plural | haa skeden | hed skeden |
future (skel) | future (wel) | |
1st singular | skal skitj | wal skitj |
2nd singular | skääl skitj | wääl skitj |
3rd singular | skal skitj | wal skitj |
plural | skel skitj | wel skitj |
From Proto-West Germanic *skīt-. Cognate with Middle Low German schîte (Low German Schiet, Schiete), Middle Dutch schîte (Dutch schijt), Middle High German schīze (German Scheiße).
skitj f