slokkna (weak verb, third-person singular past indicative slokknaði, supine slokknað)
infinitive (nafnháttur) |
að slokkna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
slokknað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
slokknandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég slokkna | við slokknum | present (nútíð) |
ég slokkni | við slokknum |
þú slokknar | þið slokknið | þú slokknir | þið slokknið | ||
hann, hún, það slokknar | þeir, þær, þau slokkna | hann, hún, það slokkni | þeir, þær, þau slokkni | ||
past (þátíð) |
ég slokknaði | við slokknuðum | past (þátíð) |
ég slokknaði | við slokknuðum |
þú slokknaðir | þið slokknuðuð | þú slokknaðir | þið slokknuðuð | ||
hann, hún, það slokknaði | þeir, þær, þau slokknuðu | hann, hún, það slokknaði | þeir, þær, þau slokknuðu | ||
imperative (boðháttur) |
slokkna (þú) | slokknið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
slokknaðu | slokkniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |