smakka

Faroese

Borrowed from Middle Low German smaken (“to taste”); see Dutch smaken (“to taste”) for more.

smakka (third person singular past indicative smakkaði, third person plural past indicative smakkað, supine smakkað)

¹Only the past participle being declined.

smakka

Borrowed from Middle Low German smaken (“to taste”); see Dutch smaken (“to taste”) for more.

smakka (weak verb, third-person singular past indicative smakkaði, supine smakkað)

*smakka* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að smakka
supine sagnbót		smakkað
present participle lýsingarháttur nútíðar		smakkandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	smakka	smakkaði	smakki	smakkaði
	þú	smakkar	smakkaðir	smakkir	smakkaðir
	hann, hún, það	smakkar	smakkaði	smakki	smakkaði
plural	við	smökkum	smökkuðum	smökkum	smökkuðum
	þið	smakkið	smökkuðuð	smakkið	smökkuðuð
	þeir, þær, þau	smakka	smökkuðu	smakki	smökkuðu

		imperative boðháttur
singular	þú	smakka (þú), smakkaðu
plural	þið	smakkið (þið), smakkiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*smakkast* – mediopassive voice (*miðmynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að smakkast
supine sagnbót		smakkast
present participle lýsingarháttur nútíðar		smakkandist (rare; see appendix)

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	smakkast	smakkaðist	smakkist	smakkaðist
	þú	smakkast	smakkaðist	smakkist	smakkaðist
	hann, hún, það	smakkast	smakkaðist	smakkist	smakkaðist
plural	við	smökkumst	smökkuðumst	smökkumst	smökkuðumst
	þið	smakkist	smökkuðust	smakkist	smökkuðust
	þeir, þær, þau	smakkast	smökkuðust	smakkist	smökkuðust

		imperative boðháttur
singular	þú	smakkast (þú), smakkastu
plural	þið	smakkist (þið), smakkisti¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*smakkaður* — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	smakkaður	smökkuð	smakkað	smakkaðir	smakkaðar	smökkuð
accusative (þolfall)	smakkaðan	smakkaða	smakkað	smakkaða	smakkaðar	smökkuð
dative (þágufall)	smökkuðum	smakkaðri	smökkuðu	smökkuðum	smökkuðum	smökkuðum
genitive (eignarfall)	smakkaðs	smakkaðrar	smakkaðs	smakkaðra	smakkaðra	smakkaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	smakkaði	smakkaða	smakkaða	smökkuðu	smökkuðu	smökkuðu
accusative (þolfall)	smakkaða	smökkuðu	smakkaða	smökkuðu	smökkuðu	smökkuðu
dative (þágufall)	smakkaða	smökkuðu	smakkaða	smökkuðu	smökkuðu	smökkuðu
genitive (eignarfall)	smakkaða	smökkuðu	smakkaða	smökkuðu	smökkuðu	smökkuðu

^ Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) “smakka”, in Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)