solliciteren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch solliciteren, borrowed from Middle French (whence French solliciter), borrowed from Latin sollicitare.

Pronunciation

• IPA^(key): /sɔlisiˈteːrə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: sol‧li‧ci‧te‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

solliciteren

1. (intransitive) to apply (for a job)

   Ik ga solliciteren bij het postkantoor. ― I am going to apply for a job at the postal office.

   Ik ga solliciteren naar de positie van een postbode. ― I am going to apply for the position of a mailman.

2. (intransitive, idiomatic) to ask (for)

   Ben je naar klappen aan het solliciteren? ― Are you asking for a beating?

Usage notes

• In the sense "to apply for a job", the verb can take either of the prepositions voor (“for”) and naar (“towards”) to express the indirect object:

  Solliciteren naar een baan. ― To apply for a job.

  Solliciteren voor een baan. ― To apply for a job.

• In the sense "to ask for", the verb can only take the preposition naar:

  Solliciteren naar ontslag. ― To ask for a sacking.

• The preposition bij (“at”) can be used to express the authority where one applies for a job:

  Solliciteren bij de bioscoop. ― To apply for a job at the cinema.

• The preposition op (“on”) can be used to express a certain invitation one is accepting by applying for a job, like an advertisement or a request:

  Solliciteren op een advertentie. ― To apply for a job as a response to an advertisement.

Conjugation

References

• van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “solliciteren”, in Etymologiebank, Meertens Institute