spræna f (genitive singular sprænu, nominative plural sprænur)
| Declension of spræna | ||||
|---|---|---|---|---|
| f-w1 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | spræna | sprænan | sprænur | sprænurnar |
| accusative | sprænu | sprænuna | sprænur | sprænurnar |
| dative | sprænu | sprænunni | sprænum | sprænunum |
| genitive | sprænu | sprænunnar | spræna | sprænanna |
spræna (weak verb, third-person singular past indicative sprændi, supine sprænt)
| infinitive (nafnháttur) |
að spræna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sprænt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sprænandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég spræni | við sprænum | present (nútíð) |
ég spræni | við sprænum |
| þú sprænir | þið sprænið | þú sprænir | þið sprænið | ||
| hann, hún, það sprænir | þeir, þær, þau spræna | hann, hún, það spræni | þeir, þær, þau spræni | ||
| past (þátíð) |
ég sprændi | við sprændum | past (þátíð) |
ég sprændi | við sprændum |
| þú sprændir | þið sprænduð | þú sprændir | þið sprænduð | ||
| hann, hún, það sprændi | þeir, þær, þau sprændu | hann, hún, það sprændi | þeir, þær, þau sprændu | ||
| imperative (boðháttur) |
spræn (þú) | sprænið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sprændu | spræniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að sprænast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sprænst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sprænandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sprænist | við sprænumst | present (nútíð) |
ég sprænist | við sprænumst |
| þú sprænist | þið sprænist | þú sprænist | þið sprænist | ||
| hann, hún, það sprænist | þeir, þær, þau sprænast | hann, hún, það sprænist | þeir, þær, þau sprænist | ||
| past (þátíð) |
ég sprændist | við sprændumst | past (þátíð) |
ég sprændist | við sprændumst |
| þú sprændist | þið sprændust | þú sprændist | þið sprændust | ||
| hann, hún, það sprændist | þeir, þær, þau sprændust | hann, hún, það sprændist | þeir, þær, þau sprændust | ||
| imperative (boðháttur) |
sprænst (þú) | sprænist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sprænstu | sprænisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
spræna f