succipio

Hello, you have come here looking for the meaning of the word succipio. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word succipio, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say succipio in singular and plural. Everything you need to know about the word succipio you have here. The definition of the word succipio will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofsuccipio, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Latin

Pronunciation

Verb

succipiō (present infinitive succipere, perfect active succēpī, supine succeptum); third conjugation iō-variant

  1. Alternative form of suscipiō

Conjugation

   Conjugation of succipiō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present succipiō succipis succipit succipimus succipitis succipiunt
imperfect succipiēbam succipiēbās succipiēbat succipiēbāmus succipiēbātis succipiēbant
future succipiam succipiēs succipiet succipiēmus succipiētis succipient
perfect succēpī succēpistī succēpit succēpimus succēpistis succēpērunt,
succēpēre
pluperfect succēperam succēperās succēperat succēperāmus succēperātis succēperant
future perfect succēperō succēperis succēperit succēperimus succēperitis succēperint
passive present succipior succiperis,
succipere
succipitur succipimur succipiminī succipiuntur
imperfect succipiēbar succipiēbāris,
succipiēbāre
succipiēbātur succipiēbāmur succipiēbāminī succipiēbantur
future succipiar succipiēris,
succipiēre
succipiētur succipiēmur succipiēminī succipientur
perfect succeptus + present active indicative of sum
pluperfect succeptus + imperfect active indicative of sum
future perfect succeptus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present succipiam succipiās succipiat succipiāmus succipiātis succipiant
imperfect succiperem succiperēs succiperet succiperēmus succiperētis succiperent
perfect succēperim succēperīs succēperit succēperīmus succēperītis succēperint
pluperfect succēpissem succēpissēs succēpisset succēpissēmus succēpissētis succēpissent
passive present succipiar succipiāris,
succipiāre
succipiātur succipiāmur succipiāminī succipiantur
imperfect succiperer succiperēris,
succiperēre
succiperētur succiperēmur succiperēminī succiperentur
perfect succeptus + present active subjunctive of sum
pluperfect succeptus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present succipe succipite
future succipitō succipitō succipitōte succipiuntō
passive present succipere succipiminī
future succipitor succipitor succipiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives succipere succēpisse succeptūrum esse succipī succeptum esse succeptum īrī
participles succipiēns succeptūrus succeptus succipiendus,
succipiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
succipiendī succipiendō succipiendum succipiendō succeptum succeptū