From Middle High German sēr, from Old High German sēr (“sore, painful”), from Proto-Germanic *sairaz. Cognate with German sehr (“very”), Dutch zeer (“very; painful”), English sore. The semantic development is “sore, painful” → “violent, powerful” → “fast, quick”.
séier (masculine séieren, neuter séiert, comparative méi séier, superlative am séiersten)
number and gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | all genders | ||
predicative | hien ass séier | si ass séier | et ass séier | si si(nn) séier | |
nominative / accusative |
attributive and/or after determiner | séieren | séier | séiert | séier |
independent without determiner | séieres | séierer | |||
dative | after any declined word | séieren | séierer | séieren | séieren |
as first declined word | séierem | séierem |