tíðka

Hello, you have come here looking for the meaning of the word tíðka. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word tíðka, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say tíðka in singular and plural. Everything you need to know about the word tíðka you have here. The definition of the word tíðka will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition oftíðka, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Pronunciation

Verb

tíðka (weak verb, third-person singular past indicative tíðkaði, supine tíðkað)

  1. to be in the habit of

Conjugation

tíðka — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að tíðka
supine
(sagnbót) 		tíðkað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		tíðkandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég tíðka við tíðkum present
(nútíð) 		ég tíðki við tíðkum
þú tíðkar þið tíðkið þú tíðkir þið tíðkið
hann, hún, það tíðkar þeir, þær, þau tíðka hann, hún, það tíðki þeir, þær, þau tíðki
past
(þátíð) 		ég tíðkaði við tíðkuðum past
(þátíð) 		ég tíðkaði við tíðkuðum
þú tíðkaðir þið tíðkuðuð þú tíðkaðir þið tíðkuðuð
hann, hún, það tíðkaði þeir, þær, þau tíðkuðu hann, hún, það tíðkaði þeir, þær, þau tíðkuðu
imperative
(boðháttur) 		tíðka (þú) tíðkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
tíðkaðu tíðkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tíðkast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að tíðkast
supine
(sagnbót) 		tíðkast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		tíðkandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég tíðkast við tíðkumst present
(nútíð) 		ég tíðkist við tíðkumst
þú tíðkast þið tíðkist þú tíðkist þið tíðkist
hann, hún, það tíðkast þeir, þær, þau tíðkast hann, hún, það tíðkist þeir, þær, þau tíðkist
past
(þátíð) 		ég tíðkaðist við tíðkuðumst past
(þátíð) 		ég tíðkaðist við tíðkuðumst
þú tíðkaðist þið tíðkuðust þú tíðkaðist þið tíðkuðust
hann, hún, það tíðkaðist þeir, þær, þau tíðkuðust hann, hún, það tíðkaðist þeir, þær, þau tíðkuðust
imperative
(boðháttur) 		tíðkast (þú) tíðkist (þið)
Forms with appended personal pronoun
tíðkastu tíðkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tíðkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		tíðkaður tíðkuð tíðkað tíðkaðir tíðkaðar tíðkuð
accusative
(þolfall) 		tíðkaðan tíðkaða tíðkað tíðkaða tíðkaðar tíðkuð
dative
(þágufall) 		tíðkuðum tíðkaðri tíðkuðu tíðkuðum tíðkuðum tíðkuðum
genitive
(eignarfall) 		tíðkaðs tíðkaðrar tíðkaðs tíðkaðra tíðkaðra tíðkaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		tíðkaði tíðkaða tíðkaða tíðkuðu tíðkuðu tíðkuðu
accusative
(þolfall) 		tíðkaða tíðkuðu tíðkaða tíðkuðu tíðkuðu tíðkuðu
dative
(þágufall) 		tíðkaða tíðkuðu tíðkaða tíðkuðu tíðkuðu tíðkuðu
genitive
(eignarfall) 		tíðkaða tíðkuðu tíðkaða tíðkuðu tíðkuðu tíðkuðu
Wikious
Boobota
Sagapedia