tila (“state”) + -päinen (literally “-headed”). First attested in 1858; compare obsolete tilapäällinen (1853, with -llinen instead of -inen), obsolete tilapää (“occasion, opportunity”).
tilapäinen (comparative tilapäisempi, superlative tilapäisin)
Inflection of tilapäinen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | tilapäinen | tilapäiset | |
genitive | tilapäisen | tilapäisten tilapäisien | |
partitive | tilapäistä | tilapäisiä | |
illative | tilapäiseen | tilapäisiin | |
singular | plural | ||
nominative | tilapäinen | tilapäiset | |
accusative | nom. | tilapäinen | tilapäiset |
gen. | tilapäisen | ||
genitive | tilapäisen | tilapäisten tilapäisien | |
partitive | tilapäistä | tilapäisiä | |
inessive | tilapäisessä | tilapäisissä | |
elative | tilapäisestä | tilapäisistä | |
illative | tilapäiseen | tilapäisiin | |
adessive | tilapäisellä | tilapäisillä | |
ablative | tilapäiseltä | tilapäisiltä | |
allative | tilapäiselle | tilapäisille | |
essive | tilapäisenä | tilapäisinä | |
translative | tilapäiseksi | tilapäisiksi | |
abessive | tilapäisettä | tilapäisittä | |
instructive | — | tilapäisin | |
comitative | — | tilapäisine |