From toe (“towards”) + kijken (“to look”).
Audio: | (file) |
toekijken
Conjugation of toekijken (strong class 1, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | toekijken | |||
past singular | keek toe | |||
past participle | toegekeken | |||
infinitive | toekijken | |||
gerund | toekijken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | kijk toe | keek toe | toekijk | toekeek |
2nd person sing. (jij) | kijkt toe, kijk toe2 | keek toe | toekijkt | toekeek |
2nd person sing. (u) | kijkt toe | keek toe | toekijkt | toekeek |
2nd person sing. (gij) | kijkt toe | keekt toe | toekijkt | toekeekt |
3rd person singular | kijkt toe | keek toe | toekijkt | toekeek |
plural | kijken toe | keken toe | toekijken | toekeken |
subjunctive sing.1 | kijke toe | keke toe | toekijke | toekeke |
subjunctive plur.1 | kijken toe | keken toe | toekijken | toekeken |
imperative sing. | kijk toe | |||
imperative plur.1 | kijkt toe | |||
participles | toekijkend | toegekeken | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |