trumba

Hello, you have come here looking for the meaning of the word trumba. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word trumba, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say trumba in singular and plural. Everything you need to know about the word trumba you have here. The definition of the word trumba will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition oftrumba, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Pronunciation

Etymology 1

From Old Norse trumba.

Verb

trumba (weak verb, third-person singular past indicative trumbaði, supine trumbað)

  1. (intransitive) to drum
    Synonym: tromma
Conjugation
trumba – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur trumba
supine sagnbót trumbað
present participle
trumbandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég trumba trumbaði trumbi trumbaði
þú trumbar trumbaðir trumbir trumbaðir
hann, hún, það trumbar trumbaði trumbi trumbaði
plural við trumbum trumbuðum trumbum trumbuðum
þið trumbið trumbuðuð trumbið trumbuðuð
þeir, þær, þau trumba trumbuðu trumbi trumbuðu
imperative boðháttur
singular þú trumba (þú), trumbaðu
plural þið trumbið (þið), trumbiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
trumbast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur trumbast
supine sagnbót trumbast
present participle
trumbandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég trumbast trumbaðist trumbist trumbaðist
þú trumbast trumbaðist trumbist trumbaðist
hann, hún, það trumbast trumbaðist trumbist trumbaðist
plural við trumbumst trumbuðumst trumbumst trumbuðumst
þið trumbist trumbuðust trumbist trumbuðust
þeir, þær, þau trumbast trumbuðust trumbist trumbuðust
imperative boðháttur
singular þú trumbast (þú), trumbastu
plural þið trumbist (þið), trumbisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
trumbaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
trumbaður trumbuð trumbað trumbaðir trumbaðar trumbuð
accusative
(þolfall)
trumbaðan trumbaða trumbað trumbaða trumbaðar trumbuð
dative
(þágufall)
trumbuðum trumbaðri trumbuðu trumbuðum trumbuðum trumbuðum
genitive
(eignarfall)
trumbaðs trumbaðrar trumbaðs trumbaðra trumbaðra trumbaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
trumbaði trumbaða trumbaða trumbuðu trumbuðu trumbuðu
accusative
(þolfall)
trumbaða trumbuðu trumbaða trumbuðu trumbuðu trumbuðu
dative
(þágufall)
trumbaða trumbuðu trumbaða trumbuðu trumbuðu trumbuðu
genitive
(eignarfall)
trumbaða trumbuðu trumbaða trumbuðu trumbuðu trumbuðu
Derived terms

Etymology 2

Noun

trumba f (genitive singular trumbu, nominative plural trumbur)

  1. drum
    Synonyms: tromma, bumba
Declension
Declension of trumba (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative trumba trumban trumbur trumburnar
accusative trumbu trumbuna trumbur trumburnar
dative trumbu trumbunni trumbum trumbunum
genitive trumbu trumbunnar trumbna trumbnanna

Old Norse

Etymology

Probably a borrowing from Old Saxon *trumba, from Proto-West Germanic *trumbā (trumpet, tuba, trombone), related to Old Dutch trumba, *trumpa, Old High German trumpa, trumba, ultimately imitative.

Noun

trumba f (genitive trumbu)

  1. pipe
  2. trumpet

Declension

Declension of trumba (weak ōn-stem)
feminine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative trumba trumban trumbur trumburnar
accusative trumbu trumbuna trumbur trumburnar
dative trumbu trumbunni trumbum trumbunum
genitive trumbu trumbunnar trumbna trumbnanna

Derived terms

Verb

trumba

  1. to trumpet

Conjugation

Conjugation of trumba — active (weak class 2)
infinitive trumba
present participle trumbandi
past participle trumbaðr
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular trumba trumbaða trumba trumbaða
2nd person singular trumbar trumbaðir trumbir trumbaðir
3rd person singular trumbar trumbaði trumbi trumbaði
1st person plural trumbum trumbuðum trumbim trumbaðim
2nd person plural trumbið trumbuðuð trumbið trumbaðið
3rd person plural trumba trumbuðu trumbi trumbaði
imperative present
2nd person singular trumba
1st person plural trumbum
2nd person plural trumbið
Conjugation of trumba — mediopassive (weak class 2)
infinitive trumbask
present participle trumbandisk
past participle trumbazk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular trumbumk trumbuðumk trumbumk trumbuðumk
2nd person singular trumbask trumbaðisk trumbisk trumbaðisk
3rd person singular trumbask trumbaðisk trumbisk trumbaðisk
1st person plural trumbumsk trumbuðumsk trumbimsk trumbaðimsk
2nd person plural trumbizk trumbuðuzk trumbizk trumbaðizk
3rd person plural trumbask trumbuðusk trumbisk trumbaðisk
imperative present
2nd person singular trumbask
1st person plural trumbumsk
2nd person plural trumbizk

Derived terms

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “trumba”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive