tähti (“star”) + tiede (“science”). Coined by Finnish translator Karl Aejmelaeus in 1847.
tähtitiede
Inflection of tähtitiede (Kotus type 48*F/hame, t-d gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | tähtitiede | tähtitieteet | ||
genitive | tähtitieteen | tähtitieteiden tähtitieteitten | ||
partitive | tähtitiedettä | tähtitieteitä | ||
illative | tähtitieteeseen | tähtitieteisiin tähtitieteihin | ||
singular | plural | |||
nominative | tähtitiede | tähtitieteet | ||
accusative | nom. | tähtitiede | tähtitieteet | |
gen. | tähtitieteen | |||
genitive | tähtitieteen | tähtitieteiden tähtitieteitten | ||
partitive | tähtitiedettä | tähtitieteitä | ||
inessive | tähtitieteessä | tähtitieteissä | ||
elative | tähtitieteestä | tähtitieteistä | ||
illative | tähtitieteeseen | tähtitieteisiin tähtitieteihin | ||
adessive | tähtitieteellä | tähtitieteillä | ||
ablative | tähtitieteeltä | tähtitieteiltä | ||
allative | tähtitieteelle | tähtitieteille | ||
essive | tähtitieteenä | tähtitieteinä | ||
translative | tähtitieteeksi | tähtitieteiksi | ||
abessive | tähtitieteettä | tähtitieteittä | ||
instructive | — | tähtitietein | ||
comitative | See the possessive forms below. |