uitdragen
Conjugation of uitdragen (strong class 6, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitdragen | |||
past singular | droeg uit | |||
past participle | uitgedragen | |||
infinitive | uitdragen | |||
gerund | uitdragen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | draag uit | droeg uit | uitdraag | uitdroeg |
2nd person sing. (jij) | draagt uit, draag uit2 | droeg uit | uitdraagt | uitdroeg |
2nd person sing. (u) | draagt uit | droeg uit | uitdraagt | uitdroeg |
2nd person sing. (gij) | draagt uit | droegt uit | uitdraagt | uitdroegt |
3rd person singular | draagt uit | droeg uit | uitdraagt | uitdroeg |
plural | dragen uit | droegen uit | uitdragen | uitdroegen |
subjunctive sing.1 | drage uit | droege uit | uitdrage | uitdroege |
subjunctive plur.1 | dragen uit | droegen uit | uitdragen | uitdroegen |
imperative sing. | draag uit | |||
imperative plur.1 | draagt uit | |||
participles | uitdragend | uitgedragen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |