Borrowed from German ausprobieren.[1] Equivalent to uit + proberen.
Audio: | (file) |
uitproberen
Conjugation of uitproberen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitproberen | |||
past singular | probeerde uit | |||
past participle | uitgeprobeerd | |||
infinitive | uitproberen | |||
gerund | uitproberen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | probeer uit | probeerde uit | uitprobeer | uitprobeerde |
2nd person sing. (jij) | probeert uit, probeer uit2 | probeerde uit | uitprobeert | uitprobeerde |
2nd person sing. (u) | probeert uit | probeerde uit | uitprobeert | uitprobeerde |
2nd person sing. (gij) | probeert uit | probeerde uit | uitprobeert | uitprobeerde |
3rd person singular | probeert uit | probeerde uit | uitprobeert | uitprobeerde |
plural | proberen uit | probeerden uit | uitproberen | uitprobeerden |
subjunctive sing.1 | probere uit | probeerde uit | uitprobere | uitprobeerde |
subjunctive plur.1 | proberen uit | probeerden uit | uitproberen | uitprobeerden |
imperative sing. | probeer uit | |||
imperative plur.1 | probeert uit | |||
participles | uitproberend | uitgeprobeerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |