uitrijden
Conjugation of uitrijden (strong class 1, slightly irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitrijden | |||
past singular | reed uit | |||
past participle | uitgereden | |||
infinitive | uitrijden | |||
gerund | uitrijden n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | rij uit, rijd uit | reed uit | uitrij, uitrijd | uitreed |
2nd person sing. (jij) | rijdt uit, rij uit2, rijd uit2 | reed uit | uitrijdt | uitreed |
2nd person sing. (u) | rijdt uit | reed uit | uitrijdt | uitreed |
2nd person sing. (gij) | rijdt uit | reedt uit | uitrijdt | uitreedt |
3rd person singular | rijdt uit | reed uit | uitrijdt | uitreed |
plural | rijden uit | reden uit | uitrijden | uitreden |
subjunctive sing.1 | rijde uit | rede uit | uitrijde | uitrede |
subjunctive plur.1 | rijden uit | reden uit | uitrijden | uitreden |
imperative sing. | rij uit, rijd uit | |||
imperative plur.1 | rijdt uit | |||
participles | uitrijdend | uitgereden | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |