From Middle Dutch uteverkiesen. Equivalent to uit + verkiezen.
uitverkiezen
Conjugation of uitverkiezen (strong class 2a, prefixed, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitverkiezen | |||
past singular | verkoos uit | |||
past participle | uitverkozen | |||
infinitive | uitverkiezen | |||
gerund | uitverkiezen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | verkies uit | verkoos uit | uitverkies | uitverkoos |
2nd person sing. (jij) | verkiest uit, verkies uit2 | verkoos uit | uitverkiest | uitverkoos |
2nd person sing. (u) | verkiest uit | verkoos uit | uitverkiest | uitverkoos |
2nd person sing. (gij) | verkiest uit | verkoost uit | uitverkiest | uitverkoost |
3rd person singular | verkiest uit | verkoos uit | uitverkiest | uitverkoos |
plural | verkiezen uit | verkozen uit | uitverkiezen | uitverkozen |
subjunctive sing.1 | verkieze uit | verkoze uit | uitverkieze | uitverkoze |
subjunctive plur.1 | verkiezen uit | verkozen uit | uitverkiezen | uitverkozen |
imperative sing. | verkies uit | |||
imperative plur.1 | verkiest uit | |||
participles | uitverkiezend | uitverkozen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |